[Recenzja] Pharoah Sanders - "Deaf Dumb Blind (Summun Bukmun Umyun)" (1970)



Jak przystało na jazzowe standardy, nie trzeba było długo czekać na następcę nieco rozczarowującego albumu "Jewels of Thought". Pharoah Sanders jeszcze w tym samym roku wydał kolejny album, "Deaf Dumb Blind" (podtytuł "Summun Bukmun Umyun" znaczy dokładnie to samo w języku arabskim). Trafił na niego materiał zarejestrowany 1 czerwca 1970 roku w nowojorskim A & R Studios. Liderowi w nagraniach ponownie towarzyszyli pianista Lonnie Liston Smith i basista Cecil McBee, a ponadto saksofonista Gary Bartz, trębacz Woody Shaw, perkusista Clifford Jarvis oraz perkusjoniści Nathaniel Bettis i Anthony Wiles. Na perkusjonaliach grają zresztą prawie wszyscy instrumentaliści, stanowią one podstawę brzmienia tego albumu. "Deaf Dumb Blind" jest bowiem silnie inspirowany muzyką afrykańską, jej pierwotnym klimatem i polirytmią.

Album składa się z dwóch długich utworów: ponad dwudziestominutowej kompozycji Sandersa "Summun, Bukmun, Umyun" na stronie A oraz trwającej niespełna osiemnaście minut tradycyjnej pieśni gospel w aranżacji Smitha, "Let Us Go Into the House of the Lord", na stronie B. Oba utrzymane są w charakterystycznym dla Pharoaha, uduchowionym nastroju, dopracowanym już na albumie "Karma". Tym razem na szczęście obyło się bez powtórki z rozrywki - w przeciwieństwie do ocierającego się o autoplagiat "Jewels of Thought". Ten album ma własny charakter, m.in. za sprawą zwiększenia roli perkusjonaliów, oddalenia się od freejazzowego hałasu w czysty spiritual jazz, czy w końcu niemal całkowita rezygnacja z partii wokalnych (nie licząc trwającego dosłownie kilka sekund jodłowania). Pierwszy utwór wypada bardziej ekspresyjnie, perkusjonalia i kontrabas nadają niemal tanecznego charakteru, a dęciaki dodają zadziorności. Drugi utwór jest bardziej subtelny, przestrzenny, a partie kontrabasu (grane smyczkiem), pianina i saksofonu tworzą naprawdę piękny nastrój.

Pharoah Sanders w ramach wypracowanego wcześniej stylu zaproponował album, który wnosi pewną świeżość i nową jakość do jego twórczości. A przede wszystkim zawiera fantastycznie skomponowaną, zaaranżowaną i wykonaną muzykę. "Deaf Dumb Blind (Summun Bukmun Umyun)" to jedno z największych osiągnięć saksofonisty.

Ocena: 8/10



Pharoah Sanders - "Deaf Dumb Blind (Summun Bukmun Umyun)" (1970)

1. Summun, Bukmun, Umyun; 2. Let Us Go Into the House of the Lord

Skład: Pharoah Sanders - saksofon sopranowy, flet, pianino, instr. perkusyjne; Gary Bartz - saksofon altowy, instr. perkusyjne; Woody Shaw - trąbka, instr. perkusyjne, wokal; Lonnie Liston Smith - pianino, instr. perkusyjne; Cecil McBee - kontrabas; Clifford Jarvis - perkusja; Nathaniel Bettis - instr. perkusyjne, wokal; Anthony Wiles - instr. perkusyjne
Producent: Ed Michel


Komentarze

Popularne w ostatnim tygodniu:

[Recenzja] Pearl Jam - "Dark Matter" (2024)

[Recenzja] ||ALA|MEDA|| - "Spectra Vol. 2" (2024)

[Recenzja] Death - "Human" (1991)

[Recenzja] Van der Graaf Generator - "The Least We Can Do Is Wave to Each Other" (1970)

[Recenzja] Santana - "Welcome" (1973)