[Recenzja] Soundgarden - "King Animal" (2012)



Szesnaście lat po poprzednim studyjnym albumie, "Down on the Upside", grupa Soundgarden opublikowała nowy, premierowy materiał. "King Animal", szósty studyjny album zespołu, rozpoczyna się od bardzo trafnie zatytułowanego "Been Away Too Long". Muzycy nie grali ze sobą od zbyt dawna. Upłynęło zbyt wiele czasu, by byli w stanie nagrać coś na poziomie swoich wcześniejszych osiągnięć. Choć usilnie próbują nawiązać do dawnej świetności stylistyką. "King Animal" brzmi jak wypadkowa poprzednich trzech albumów, z naciskiem na "Superunknown". Brakuje tu jednak dawnej świeżości, energii i przede wszystkim dobrych, zapamiętywanych melodii. Zdecydowanie nie pomaga płaskie, przytłumione brzmienie (skompresowane wedle współczesnych standardów). A wspomniany upływ czasu słychać przede wszystkim w wokalnych partiach Chrisa Cornella, który z trudem wyciąga wyższe tony (a robi to często). Przynajmniej pod względem instrumentalnym zdarzają się - rzadkie - przebłyski, jak ciekawe pod względem rytmicznym "Taree" i "Rowling", czy dość zgrabna ballada "Bones of Birds". Jednocześnie nie ma tu jakiś naprawdę słabych momentów. Po prostu jest bardzo przeciętnie. I całość trwa zdecydowanie zbyt długo, co w połączeniu z wcześniej wspomnianymi wadami sprawia, że słuchanie "King Animal" jest męczące.

Ocena: 5/10



Soundgarden - "King Animal" (2012)

1. Been Away Too Long; 2. Non-State Actor; 3. By Crooked Steps; 4. A Thousand Days Before; 5. Blood on the Valley Floor; 6. Bones of Birds; 7. Taree; 8. Attrition; 9. Black Saturday; 10. Halfway There; 11. Worse Dreams; 12. Eyelid's Mouth; 13. Rowing

Skład: Chris Cornell - wokal i gitara; Kim Thayil - gitara; Ben Shepherd - gitara basowa; Matt Cameron - perkusja
Producent: Adam Kasper


Komentarze

  1. Zaskakująco dobry album. Mój faworyt do płyty roku. Najmocniejsze punkty: Taree, Non-state Actor, Bones Of Birds.

    OdpowiedzUsuń
  2. naprawde płyta na wysokim poziomie, nie spodziewałem sie tego a fanem SG jestem od wielu lat!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarze niezwiązane z tematem posta nie będą publikowane. Jeśli jesteś tu nowy, przed zostawieniem komentarza najlepiej zapoznaj się ze stroną FAQ oraz skalą ocen.

Popularne w ostatnim tygodniu:

[Recenzja] Annette Peacock - "I'm the One" (1972)

[Recenzja] Julia Holter - "Aviary" (2018)

[Recenzja] Amirtha Kidambi's Elder Ones - "New Monuments" (2024)

[Recenzja] Moor Mother - "The Great Bailout" (2024)

[Recenzja] Joni Mitchell - "Song to a Seagull" (1968)