[Recenzja] Kate Bush - "The Sensual World" (1989)

Kate Bush - The Sensual World


Kompilacja "The Whole Story", opublikowana w 1986 roku, całkiem zgrabnie podsumowała dotychczasową karierę Kate Bush. Trafily tam te największe przeboje, jak "Wuthering Heights", "Babooshka", "Cloudbusting" czy - po prawie czterdziestu latach znów niezwykle popularny za sprawą wykorzystania w najnowszym sezonie "Stranger Things" - "Running Up That Hill". Znalazło się też miejsce dla premierowego, całkiem niezłego nagrania "Experiment IV". Bush najwyraźniej uznała, że jedno podsumowanie to za mało. Kolejny w dyskografii "The Sensual World" to wprawdzie całkowicie nowy materiał, jednak zamiast kolejnego kroku do przodu - do czego przyzwyczaiły wcześniejsze wydawnictwa - artystka zaproponowała coś w rodzaju przeglądu swoich wcześniejszych oblicz. Co nie znaczy, że nie ma tu żadnych nowych elementów. Nie odgrywają tu one jednak znaczącej roli.

Zdecydowanie najdalej wstecz sięgają ballady "Reaching Out" i "This Woman's Work" - pierwsza pełna patosu, druga niemalże ascetyczna - przywołujące na myśl podobne utwory z pierwszych dwóch płyt. "Love and Anger" i "Rocket's Tail" przypominają natomiast, że na początku kariery Bush chętnie umieszczała na swoich albumach bardziej rockowe kawałki, a to za sprawą ostrych partii gitarowych Davida Gilmoura. Ciekawe, że to jego pierwszy instrumentalny występ na płycie wokalistki, choć to przecież właśnie muzyk Pink Floyd kilkanascie lat wcześniej odkrył ją dla świata. Wspomniany "Rocket's Tail" jest jednocześnie jednym z trzech utworów z udziałem żeńskiego trio wokalnego z Bułgarii, którego obecność stanowi zdecydowanie największy powiew świeżości tej płyty. Pozostałe to "Deeper Understanding" oraz "Never Be Mine". Oba nieźle odnalazłyby się na "Hounds of Love". Pierwszy urzeka bardzo subtelnym klimatem, zaś drugi - nagrany z pomocą już tradycyjnie wspierającego artystkę Eberharda Webera - przyciąga uwagę ładną melodią i brzmieniami w stylu celtyckiego folku. Inspirację takimii klimatami słychać też w tytułowym "The Sensual World", największym stąd przeboju, faktycznie całkiem chwytliwym. Do tego okresu w twórczości Bush nawiązuje też uroczo ejtisowy "Heads We're Dancing", nawet lekko ocierający się o dziwactwa z czasów "The Dreaming", a także nastrojowa, choć z rozmachem zarejestrowana ballada "Ths Fog".

Nie wspomniałem dotąd ani razu o śpiewie Kate Bush, bo tu naprawdę nie ma o czym dywagować. Wokalistka wciąż prezentuje wspaniałą formę i zachwyca swoją wszechstronnością. Tym, co na "The Sensual World" doskwiera, jest mała ilość nowych pomysłów, a czasem wręcz przesadny anachronizm w aranżacjach ("Reaching Out", w mniejszym stopniu "Love and Anger"). Nie da się ukryć, że trochę brakuje kompozycji, które wyróżniałyby się na tle całej twórczości Bush, choć większość repertuaru trzyma bardzo solidny poziom. "The Sensual World" to wciąż pop na niesamowicie wysokim poziomie, po prostu nieco rozczarowujący w kontekście wcześniejszych - a przynajmniej poprzednich trzech - płyt autorki "Running Up That Hill".

Ocena: 7/10



Kate Bush - "The Sensual World" (1989)

1. The Sensual World; 2. Love and Anger; 3. The Fog; 4. Reaching Out; 5. Heads We're Dancing; 6. Deeper Understanding; 7. Between a Man and a Woman; 8. Never Be Mine; 9. Rocket's Tail; 10. This Woman's Work

Skład: Kate Bush - wokal, instr. klawiszowe; Del Palmer - syntezator, gitara basowa (1,4,7). gitara (5), instr. perkusyjne (5); Paddy Bush - valiha (2), mandolina (4), tupan (6), dodatkowy wokal; Davy Spillane - dudy (1,8), flażolet (3); Dónal Lunny - buzuki (1); John Sheahan - skrzypce (1); Nigel Kennedy - skrzypce (3), altówka (5); Jonathan Williams - wiolonczela (3,5,7); Balanescu Quartet - instr. smyczkowe (4); Alan Stivell - harfa celtycka (3,7), dodatkowy wokal (7); David Gilmour - gitara (2,9); Alan Murphy - gitara i syntezator gitarowy (3,5,7); John Giblin - gitara basowa (2,6,9); Mick Karn - gitara basowa (5); Eberhard Weber - kontrabas (8); Charlie Morgan - perkusja (1,4,6,11); Stuart Elliott - perkusja (2,3,5,7,8,9); Trio Bulgarka (Yanka Rupkina, Stoyanka Boneva i Eva Georgieva) - wokal (6,8,9); Michael Kamen - orkiestracja (3,5,10); Michael Nyman - aranżacja instr. smyczkowych (4); Dimitar Penev - aranżacja chóru (6,8,9)
Producent: Kate Bush


Komentarze

Popularne w ostatnim tygodniu:

[Recenzja] Pearl Jam - "Dark Matter" (2024)

[Recenzja] Maruja - "Connla's Well" (2024)

[Recenzja] Oren Ambarchi / Johan Berthling / Andreas Werliin - "Ghosted II" (2024)

[Recenzja] Cristóbal Avendaño & Silvia Moreno - "Lancé esto al otro lado del mar" (2024)

[Recenzja] Kin Ping Meh - "Kin Ping Meh" (1972)