[Recenzja] Alameda 4 - "Czarna woda" (2018)



Bydgoski projekt Alameda Organisation występował już w różnych konfiguracjach: jako trio, kwintet i duet (za każdym razem odpowiednio modyfikując nazwę). "Czarna woda", czwarty album kolektywu, nagrany został w kwartecie. Podstawą składu są, jak zwykle, Jakub Ziołek i Mikołaj Zieliński. W najnowszym wcieleniu dołączył do nich perkusista Tomasz Popowski, znany już z Alamedy 3, a także zupełnie nowy muzyk - gitarzysta Krzysztof Kaliski (początkowo w projekt zaangażowany był jednak Raphael Rogiński, który musiał zrezygnować z powodu innych zobowiązań). W nagraniach wzięło udział także kilkoro gości, w tym Łukasz Jędrzejczak ze składu Alamedy 5.

Dotychczasowe albumy Alamedy różnią się nie tylko składem i numerkami w nazwie, ale także pod względem stylistycznym. Debiutancki "Późne królestwo" z 2013 roku, nagrany w trio, to mieszanka noise'u, psychodelii i shoegaze'u, z momentami o nieco folkowym charakterze. Później przyszła pora na bardziej elektroniczny "Duch tornada" (2015), nagrany jako Alameda 5. A w zeszłym roku ukazał się akustyczny, inspirowany starożytną muzyką grecką i amerykańskim prymitywizmem "The Luminous Guitar Craft", sygnowany nazwą Alameda Duo.

"Czarna woda" to niejako powrót do korzeni, do stylistyki z okresu "Późnego królestwa". Różnicę słychać przede wszystkim w brzmieniu, które jest bardziej czyste - muzycy do minimum ograniczyli efekty modyfikujące i zniekształcające dźwięk gitar. Dzięki temu bardziej wyraziste stały się melodie, mające w sobie wiele z Alamedy w wersji Duo. Choć w przeciwieństwie do tamtego wcielenia, kwartet gra bardziej dynamiczną muzykę, w której nie brak też bardziej agresywnych momentów (przede wszystkim w postaci hardcore'owych partii wokalnych, występujące w śladowych ilościach w "Txtan" i utworze tytułowym), choć przeważają wolne tempa i budowanie nastroju za pomocą drone'owo powtarzanych motywów.

Pierwsze trzy nagrania, choć niewątpliwie udane, są w sumie dość zachowawcze. Najciekawsze rzeczy zaczynają się dziać od czwartego na trackliście "Hezum", zdradzającego silne wpływy orientalne (zarówno arabskie, jak i hindustańskie) i stopniowo nabierającego na wściekłości, choć w końcówce nagle się wyciszającego. Jeszcze ciekawiej wypada trzynastominutowy "Air Hitam" z bardzo ładnymi fragmentami z subtelnym śpiewem i ciekawymi improwizacjami w momentach instrumentalnych (pierwszą bardziej psychodeliczną, drugą lekko zahaczającą o jazz, zabarwioną elektronicznie, a w pewnym momencie nabierającą prawie metalowego ciężaru). Ciekawych momentów nie brakuje też w finałowym, 17-minutowym kolosie "Qustar", jednak utwór wydaje się nieco przeładowany różnymi pomysłami, które nie tworzą spójnej całości. Czego tu nie ma - są fragmenty akustyczne, ambientowa elektronika, niemal blackmetalowe motywy, odrobinka muzyki konkretnej, melodyjny śpiew, hardcore'owy wrzask... Zbyt wiele tego na jeden, nawet tak długi utwór.

Na "Czarnej wodzie" słychać doświadczenie zebrane w poprzednich wersjach projektu, w rezultacie czego Alameda 4 jest najbardziej dojrzałym z dotychczasowych wcieleń. Choć mam wrażenie, że muzycy jeszcze nie pokazali, na co naprawdę ich stać. Na razie w planach jest kolejne długogrające wydawnictwo składu pięcioosobowego, poprzedzone wydaną na początku maja EPką "CDTE", zapowiadającą jeszcze bardziej elektroniczne brzmienie.

Ocena: 7/10



Alameda 4 - "Czarna woda" (2018)

1. Txtan; 2. Czarna Woda; 3. Colfax; 4. Hezum; 5. Air Hitam; 6. Qustar

Skład: Jakub Ziołek - gitara, buzuki, elektronika, wokal; Krzysztof Kaliski - gitara; Mikołaj Zieliński - gitara basowa, gitara barytonowa, kongi; Tomasz Popowski - perkusja i instr. perkusyjne
Gościnnie: Jaśmina Polak - wokal (1,5), pianino (5); Tomek Mirt - sampler (3); Łukasz Jędrzejczak - elektronika (5); Rafał Kołacki - sampler (6)
Producent: Alameda 4


Komentarze

Popularne w ostatnim tygodniu:

[Recenzja] Laurie Anderson - "Big Science" (1982)

[Recenzja] Julia Holter - "Something in the Room She Moves" (2024)

[Recenzja] Alice Coltrane - "The Carnegie Hall Concert" (2024)

[Recenzja] Księżyc - "Księżyc" (1996)

[Zapowiedź] Premiery płytowe marzec 2024