[Recenzja] Genesis - "Abacab" (1981)

Coś niedobrego stało się z zespołem, który jeszcze na wydanym w poprzednim roku "Duke" pokazał, że można grać bardziej komercyjnie i zarazem z klasą. "Abacab" utrzymany jest w tej samej stylistyce, pod względem brzmienia też jakoś istotnie nie odstaje od swojego poprzednika. Ale całość nie jest już tak dobrze wyważona między popową przebojowością, a niebanalnym podejściem do kompozycji i wykonania. Tym razem zespół postanowił pograć jeszcze prościej, jeszcze bardziej przebojowo. I pod względem komercyjnym się to opłaciło. W Wielkiej Brytanii album powtórzył sukces swojego poprzednika, dochodząc na szczyt notowania. W Stanach było jeszcze lepiej, bo po raz pierwszy w swojej historii zespół przebił się do pierwszej dziesiątki listy Billboardu - ściślej mówiąc, dochodząc do 7. miejsca. Ale pod względem artystycznym nie jest to udane dzieło.

Zespół, najwyraźniej zachęcony sukcesami singli "Follow You Follow Me" i "Turn It On Again", proponuje coraz więcej banalnych piosenek, czego przykładem singlowe "No Reply at All" (wzbogacony sekcją dętą pożyczoną od Earth, Wind & Fire), "Keep It Dark" i "Man on the Corner". Ten ostatni to nawet przyjemna, choć zbyt prosta i jednostajna ballada, która bardziej by pasowała na solowy album Phila Collinsa. Na singlu wydany został także kawałek tytułowy - melodycznie całkiem udany, ale zepsuty topornymi partiami gitary i kiczowatymi wstawkami syntezatora. Wersja albumowa jest znacznie dłuższa i zawiera rozbudowaną część instrumentalną, w której jednak nie dzieje się nic szczególnie wartego uwagi. Dużo tutaj zupełnie nijakich wypełniaczy w rodzaju rozwleczonego "Me and Sarah Jane",  "Like It or Not" czy "Another Record". A prawdziwym koszmarem jest wygłup o tytule "Who Dunnit?". Na albumie znalazła się tez próba nagrania czegoś bardziej ambitnego. Trwający siedem i pół minuty "Dodo / Lurker" sprawia jednak wrażenie, jakby zespół grał na przemian kilka różnych utworów, co nie wychodzi zbyt przekonująco.

"Abacab" nie ma do zaoferowania nic, poza paroma radiowymi przebojami (nie najwyższych lotów), które można znaleźć też na różnych składankach. Całość brzmi tak, jakby została błyskawicznie skomponowana i zarejestrowana, w celu jak najszybszego zdyskontowania wielkich sukcesów. Zabrakło tu jednak tego, co dało tak dobry efekt na "Duke" - wyważenia pomiędzy komercyjnymi zapędami, a artystycznymi ambicjami, a także dbałości o to, żeby utwory oferowały coś więcej, niż tylko łatwe do zapamiętania melodie. W rezultacie powstał najsłabszy album Genesis od czasu debiutu (choć ten przynajmniej nie brzmiał archaicznie już w chwili wydania - jednak z czasem stal się reliktem swojej epoki). I tym razem nie można zrzucić winy na producenta z zewnątrz - muzycy sami wystąpili w tej roli, z pełną świadomością kierując się w stronę piosenkowego banału.

Ocena: 4/10

---

Genesis - "Abacab" (1981)

1. Abacab; 2. No Reply at All; 3. Me and Sarah Jane; 4. Keep It Dark; 5. Dodo / Lurker; 6. Who Dunnit?; 7. Man on the Corner; 8. Like It or Not; 9. Another Record

Skład: Phil Collins - wokal, perkusja i instr. perkusyjne; Tony Banks - instr. klawiszowe, Mike Rutherford - bass, gitara
Gościnnie: EWF Horns - instr. dęte (2); Thomas Washington - aranżacja instr. dętych (2)
Producent: Genesis

---