[Recenzja] Motörhead - "Ace of Spades" (1980)



Najsłynniejszy album Motörhead. To tutaj znalazł się najbardziej znany kawałek zespołu (tytułowy "Ace of Spades") i kilka innych chętnie wykonywanych na żywo utworów ("The Chase Is Better Than the Catch", "(We Are) the Road Crew", "The Hammer"). A pomiędzy nimi nie brakuje zwyczajnych wypełniaczy (w rodzaju np. "Love Me Like a Reptile", "Fire Fire", "Jailbait", "Dance"). Zespół nie proponuje tutaj niczego nowego, po prostu powtarza patenty z poprzednich albumów. Ale ze słabszym efektem, bo i repertuar słabszy - mniej tu wyrazistych kawałków i żadnych prób urozmaicenia materiału. Nie mam pojęcia, dlaczego akurat ten album spotkał się z tak dobrym przyjęciem. Mogę jeszcze zrozumieć, ze zrobił wrażenie w Stanach, bo poprzednie longplaye w ogóle nie były tam wydane (choć akurat tam nie spotkał się początkowo z tak wielkim zainteresowaniem). Ale w Europie, gdzie wcześniej ukazały się "Overkill" i "Bomber"? Skąd to 4. miejsce na UK Albums Chart? Dzisiejsza popularność to już natomiast efekt tamtego sukcesu, nostalgii fanów i ogrywania do znużenia tych kawałków na koncertach. Oczywiście, wciąż jest tu ta sama energia, jaką zespół prezentował na wcześniejszych wydawnictwach i ogólnie jest to jedna z lepszych pozycji w jego zbyt obszernej dyskografii (składającej się z wielu nadto podobnych do siebie wydawnictw), choć to wyłącznie zasługa paru hitów, sprytnie rozmieszczonych na początku, w środku i na końcu płyty, dzięki czemu te słabsze momenty są nieco mniej zauważalne. Ale nie zmienia to faktu, że są tu obecne i świadczą o lenistwie muzyków lub o pośpiechu, w jakim przygotowywali swój czwarty longplay.

Ocena: 6/10



Motörhead - "Ace of Spades" (1980)

1. Ace of Spades; 2. Love Me Like a Reptile; 3. Shoot You in the Back; 4. Live to Win; 5. Fast and Loose; 6. (We Are) the Road Crew; 7. Fire, Fire; 8. Jailbait; 9. Dance; 10. Bite the Bullet; 11. The Chase Is Better Than the Catch; 12. The Hammer

Skład: Ian "Lemmy" Kilmister - wokal i bass; "Fast" Eddie Clarke - gitara; Phil Taylor - perkusja
Producent: Vic Maile


Komentarze

  1. "Love Me Like a Reptile" wypełniaczem? No chyba nie ;)

    "Ale w Europie, gdzie wcześniej ukazały się "Overkill" i "Bomber"? Skąd to 4. miejsce na UK Albums Chart?" - solidność nowego materiału (dodatkowo brzmi lepiej od poprzednich) + renoma jaką kapela zdobyła dzięki poprzednim krążkom i koncertowaniu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Love Me Like a Reptile" wypełniaczem? No chyba nie ;) - jaką merytoryczną wartość ma takie stwierdzenie? Spróbuj udowodnić, że nie jest wypełniaczem ;)

      Renoma mogła się do tego przyczynić plus promocja tytułowym kawałkiem (to częsty przypadek w muzyce rockowej, że za najlepszy album wykonawcy powszechnie uznawany jest uznawany ten z jego największym przebojem, choćby miał w dyskografii równiejsze i bardziej oryginalne wydawnictwa).

      Usuń
    2. Według mnie nie odstaje od innych, a wręcz przeciwnie. Przebojowy w dobrym tego słowa znaczeniu (to jeden z dwóch utworów z "Ace of Spades", które najszybciej zapamiętałem)), do tego posiada zdecydowanie jeden z najlepszych riffów z tego zestawu, fajny refren i godne uwagi popisy Clarke'a. No i przede wszystkim jest wyrazisty - późniejsza część albumu bardziej mi się ze sobą zlewa (może oprócz "(We Are) the Road Crew"). I to nie dlatego, że kawałek ten następuje po tytułowym "Ace of Spades". Poproszę więcej takich "wypełniaczy" ;)

      Usuń
  2. Dziwi mnie trochę ta ocena. Biorąc pod uwagę kryteria oceny z poprzednich albumów, powinno być co najmniej 8/10 (to tylko moje zdanie). Tutaj każdy kawałek nadaje się na koncerty i do zabawy. Moim faworytem z tego albumu są "Ace of Spades", "Dance" i "We Are the Road Crew"

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jakie konkretnie kryteria? Z recenzji jasno przecież wynikają podstawowe wady tego wydawnictwa:
      - jest wtórny wobec wcześniejszych albumów grupy, nie wnosi nic nowego do jej twórczości;
      - wyraźnie dzieli się na przeboje i wypełniacze, nie jest tak równy, jak poprzednie.

      Usuń
  3. Dla mnie ten album to przede wszystkim wyżej wspomniane "Dance", "Jailbait", "Bite The Bullet", "Fast And Loose". Mam go obecnie na telefonie w celach użytkowych- nadaje się na spotkania towarzyskie- jeśli o to chodzi, jest to bardzo dobra muzyka, wówczas wcale nie przeszkadza, że wszystkie kawałki są podobne do siebie, bo są, ale album nadrabia za to energią, fajnymi riffami, luźnym klimatem.

    OdpowiedzUsuń
  4. Sam Lemmy mówił że nie widzi w Ace of Spades nic wyjątkowego w odróżnieniu od ludzi którzy wynieśli go na ołtarze.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarze niezwiązane z tematem posta nie będą publikowane. Jeśli jesteś tu nowy, przed zostawieniem komentarza najlepiej zapoznaj się ze stroną FAQ oraz skalą ocen.

Popularne w ostatnim tygodniu:

[Recenzja] Julia Holter - "Something in the Room She Moves" (2024)

[Recenzja] Alice Coltrane - "The Carnegie Hall Concert" (2024)

[Recenzja] Laurie Anderson - "Big Science" (1982)

[Recenzja] Księżyc - "Księżyc" (1996)

[Zapowiedź] Premiery płytowe marzec 2024