Posty

Wyświetlam posty z etykietą area

[Recenzja] Area - "Crac!" (1975)

Obraz
Trzeci album włoskiego zespołu kontynuuje kierunek obrany na "Arbeit macht frei" i "Caution Radiation Area", łącząc rock progresywny z jazz-rockiem, free jazzem i awangardowymi eksperymentami. Tym razem największym zaskoczeniem jest jednak nagranie, w którym zespół wypada zadziwiająco konwencjonalnie. "Gioia e Rivoluzione" to właściwie poprockowy kawałek, z piosenkową strukturą, wyrazistą melodią oraz brzmieniem zdominowanym przez pianino, akustyczną gitarę i syntezator. Gdyby nie charakterystyczna barwa głosu Demetrio Stratosa, nie sposób byłoby rozpoznać czyj to utwór. Choć nawet wokalista śpiewa tu w bardziej zachowawczy sposób, nie pokazując pełni swoich umiejętności. Fajnie, że zespół był tak wszechstronny, ale powinien to być raczej niealbumowy singiel. Na longplayu jest zupełnie wyrwany z kontekstu i nie wpływa najlepiej na jego spójność. Na zupełnie przeciwnym biegunie mieści się "Area 5" - freejazzowa improwizacja ze swobodnymi, p

[Recenzja] Area - "Caution Radiation Area" (1974)

Obraz
Włoska grupa Area była zespołem progresywnym nie tylko ze względu na granie w pewnej stylistyce, ale także w tym podstawowym, oryginalnym znaczeniu tego terminu. Album "Caution Radiation Area" ukazał się zaledwie rok po debiutanckim "Arbeit macht frei", lecz wiele przez ten czas się zmieniło. Do istotnych zmian doszło już w samym składzie, z którego odeszli basista Patrick Djivas (który wolał grać bardziej konwencjonalną muzykę z Premiata Forneria Marconi) i saksofonista Eddie Busnello. Na miejsce pierwszego dołączył Ares Tavolazzi, na miejscu drugiego pozostał wakat. Jednak brzmienie - już wcześniej bogate - zostało wzbogacone o wiele nowych instrumentów, jak klawesyn, flet, klarnet basowy i puzon; znacznie zwiększyła się też rola syntezatorów. Ale najważniejsze zmiany zaszły w charakterze granej przez zespół muzyki. Jego styl w krótkim czasie się rozwinął, ale i zradykalizował. O ile "Arbeit macht frei" nie odbiegał dalece od głównego nurtu proga

[Recenzja] Area - "Arbeit macht frei" (1973)

Obraz
Włoski rock progresywny, choć kojarzy się głównie z symfoniczną odmianą tego nurtu, ma do zreferowania znacznie więcej. Jednym z najciekawszych przedstawicieli tamtejszej sceny jest grupa Area. Nie jest to kolejny naśladowca Genesis, Yes, ELP czy Van der Graaf Generator, choć z tym ostatnim dzieli inspirację awangardowymi odmianami jazzu. Zespół zaprezentował unikalny styl na pograniczu rocka progresywnego i jazz rocka, z wyraźnymi wpływami etnicznymi (zwłaszcza arabskimi) oraz charakterystyczną dla Włochów melodyką i nadekspresyjnością partii wokalnych. Wraz z kolejnymi albumami styl zespołu coraz bardziej się radykalizował, zmierzając w zdecydowanie awangardowe rejony. Debiutancki album o kontrowersyjnym tytule "Arbeit macht frei" przynosi jednak całkiem jeszcze przystępną muzykę, bliższą głównego nurtu progresywnego rocka, niż jego następcy. Zespół w chwili nagrywania debiutu był sekstetem, w skład którego wchodzili: grający na gitarze i syntezatorze VCS3 Giampaol