[Recenzja] Darkside - "Psychic" (2013)

W ciągu najbliższych miesięcy - oficjalna data wciąż nie jest znana - powinien ukazać się długo oczekiwany drugi album Darkside. Warto z tej okazji przypomnieć wydany przed ośmiu laty debiutancki "Psychic". Za projektem stoi dwóch amerykańskich muzyków: Nicholas Jaar, obecnie jeden z najsłynniejszych przedstawicieli współczesnej sceny elektronicznej, a także multiinstrumentalista Dave Harrington, w swoich własnych projektach poruszający się na pograniczu ambientu, jazzu i rocka. Połączyła ich chęć stworzenia muzyki, która zachowując nowoczesny charakter będzie wyraźnie odwoływać się do tego, co grano kilka dekad wcześniej. Szyld, pod którym się skryli, zupełnie nie przypadkiem wywołuje skojarzenia ze słynną płytą z pryzmatem na okładce. Duet zadebiutował w 2011 roku udaną eponimiczną EPką, a następnie opublikował - pod zmodyfikowanym szyldem Daftside - płytę z remiksem albumu "Random Access Memories" grupy Daft Punk. W końcu przyszła zaś pora na zaprezentowanie pełnowymiarowego wydawnictwa z autorskim materiałem.

Muzyka zawarta na "Psychic" brzmi bardzo nowocześnie, a zarazem klasycznie, łącząc house'ową elektronikę z wyraźniej zarysowanymi melodiami oraz partiami tradycyjnych instrumentów, jak różnego rodzaju gitary, elektryczne organy i pianino czy klarnet. Podejście do muzyki wydaje się jednak bliższe tego, jakie mieli wykonawcy z lat  70. Widać to już nawet po winylowej długości albumu, wynoszącej trzy kwadranse. Większość utworów zasługuje na szczególnie wyróżnienie. Zdecydowanie należy do nich 11-minutowy otwieracz "Golden Arrow", który stopniowo się rozwija, wprowadzając w klimat całości. Z początku można mieć wątpliwości, czy przypadkiem nie włączyło się jakiegoś klasycznego albumu Pink Floyd lub Tangerine Dream, a choć z czasem dochodzi coraz więcej współczesnych dźwięków, to zachowany zostaje nastrój typowy dla muzyki sprzed teraz już pięciu dekad. Fajnie wypada też bardziej zwarty, niemal piosenkowy w strukturze "Heart", w którym istotną rolę odgrywa gitara. "Paper Trails" to z kolei blues na miarę XXI wieku, znów z dużą ilością brzmień gitarowych, ale na elektronicznej podstawie. Do mnie jednak silniej trafia mocno elektroniczny "The Only Shrine I've Seen", który po bardziej klimatycznym początku stopniowo nabiera wręcz tanecznego, quasi-funkowego charakteru, a później znów się wycisza. Warto też zwrócić uwagę na "Freak, Go Home", w którym psychodeliczny nastrój całego albumu jeszcze bardziej podkreślają egzotyczne perkusjonalia. Najciekawszy efekt udało się jednak osiągnąć w finałowym "Metatron", w którym odniesienia do przeszłości i teraźniejsze rozwiązania spajają się ze sobą w niezwykle spójny oraz intersujący sposób, zachwycając przy tym kosmiczną atmosferą.

"Psychic" to bardzo przyjemny album, choć nie da się ukryć, że koncepcja zespolenia nowoczesnej elektroniki z muzyką sprzed wielu lat wygląda ciekawiej na piśmie, niż okazała się w praktyce. Zawarte tu nagrania ani przez chwile nie zbliżają się do prawdziwej wybitności. Wciąż jednak jest to muzyka intrygująca oryginalnym połączeniem dwóch odległych - choć chyba nie tak bardzo, jak się powszechnie wydaje - światów muzycznych, a także wciągająca naprawdę świetnym klimatem. Dlatego mimo wszystko zasługuje na wysoką ocenę. Czekam, co duet zaproponuje na drugim albumie Darkside - być może tym razem da się wydobyć z tej koncepcji jeszcze więcej.

Ocena: 8/10

---

Darkside - "Psychic" (2013)

1. Golden Arrow; 2. Sitra; 3. Heart; 4. Paper Trails; 5. The Only Shrine I've Seen; 6. Freak, Go Home; 7. Greek Light; 8. Metatron

Skład: Nicolas Jaar - instr. klawiszowe, elektronika, efekty, programowanie, automat perkusyjny, instr. perkusyjne, wokal; Dave Harrington - gitara, gitara basowa, kontrabas, klarnet, instr. klawiszowe, elektronika, efekty, automat perkusyjny, instr. perkusyjne

Gościnnie: Samer Ghadry - instr. perkusyjne (6)

Producent: Darkside

---