[Recenzja] Material - "Memory Serves" (1981)

Po odejściu Daevida Allena ze składu New York Gong, pozostali muzycy postanowili kontynuować razem działalność, zmieniając nazwę na Material. Nie był to już jednak zespół w powszechnym znaczeniu tego słowa, lecz studyjny projekt i jednocześnie producencki duet złożony z Michaela Beinhorna oraz Billa Laswella, z którego usług korzystali m.in. Herbie Hancock, Mick Jagger czy Afrika Bambaataa. W oryginalnym składzie towarzyszyli im pozostali byli członkowie New York Gong: perkusiści Fred Maher i Bill Bacon oraz gitarzysta Cliff Cultreri. Ostatnia dwójka odeszła po nagraniu serii post-punkowych EPek, a jeszcze przed sesją długogrającego debiutu, "Memory Serves". Wystąpiło na nim za to wielu ciekawych gości, jak jazzmani Sonny Sharrock, George Lewis i Henry Threadgill, czy gitarzysta Fred Frith z avant-progowych Henry Cow i Art Bears, ale też tria Massacre, które współtworzył z Laswellem i Maherem.

"Memory Serves" zawiera bardzo oryginalną mieszankę funku, jazzu, no wave, ze słyszalnymi tu i ówdzie wpływami progowej awangardy, a nawet nieznacznymi odniesieniami do hip-hopu. Elementy tych stylów mieszają się w przeróżny sposób, tworząc zróżnicowaną, ale bardzo spójną całość. Utwory opierają się na tanecznych rytmach, z wysuniętym na pierwszy plan pulsem gitary basowej Laswella, którym towarzyszą albo typowo jazzowe partie dęciaków (np. "Disappearing"), albo atonalne dźwięki gitary czy skrzypiec (np. "Metal Test", "Conform to the Rhythm"), a często jedno i drugie (np. tytułowy "Memory Serves", "Unauthorized", "Square Dance"); gdzieniegdzie pojawia się też trochę brzmień z syntezatora (np. "Conform to the Rhythm", "Silent Land"). Wokal Beinhorna jest obecny sporadycznie. W nagraniu tytułowym jest to tylko kilkakrotnie powtórzony tytuł, ale już quasi-piosenkowy, kojarzący się trochę z twórczością Tuxedomoon "Conform to the Rhythm" oraz "Silent Land" zawierają regularne teksty.

Niektóre kompaktowe wznowienia zawierają dodatkowo electro-funkowo-hiphopową przeróbkę "For a Few Dollars More" - tematu Ennio Morricone'a ze słynnego westernu Sergio Leone'a. To już jednak efekt zupełnie innej, dużo późniejszej sesji, którą Laswell i Beinhorn odbyli z innymi muzykami. Nagranie zostało oryginalnie wydane na singlu w 1984 roku.

"Memory Serves" to trudny do sklasyfikowania, prawdziwie międzygatunkowy album. Jednak te przeróżne wpływy łączą się w naprawdę spójny, a przy tym unikalny styl. Szkoda tylko, że późniejsze wydawnictwa Material są już znacznie mniej ekscytujące od debiutu. Ewentualnie można jeszcze sięgnąć po kolejny w dyskografii "One Down", ukierunkowany przede wszystkim na funk i disco, ale zawierający jedną przyjemną ciekawostkę - kompozycję "Memories" z repertuaru Soft Machine z gościnnym udziałem freejazzowego saksofonisty Archiego Sheppa oraz... Whitney Houston, późniejszej gwiazdy pop, która ponoć właśnie w tym nagraniu zaliczyła swój debiut w roli głównej wokalistki.

Ocena: 8/10

---

Material - "Memory Serves" (1981)

1. Memory Serves; 2. Disappearing; 3. Upriver; 4. Metal Test; 5. Conform to the Rhythm; 6. Unauthorized; 7. Square Dance; 8. Silent Land

Skład: Michael Beinhorn - syntezatory, gitara, perkusja, wokal, efekty; Bill Laswell - gitara basowa; Fred Maher - perkusja i instr. perkusyjne, gitara
Gościnnie: Sonny Sharrock - gitara (1-6); Fred Frith - gitara, skrzypce i wibrafon (1,4,5,7); George Lewis - puzon (1,7,8); Charles K. Noyes - perkusja i instr. perkusyjne (1,8); Henry Threadgill - saksofon altowy (2,6,7); Olu Dara - trąbka (2,3); Billy Bang - skrzypce (3,6)
Producent: Material i Martin Bisi

---