[Recenzja] National Health - "Of Queues and Cures" (1978)

Drugi album National Health powstał już całkowicie bez udziału współzałożyciela grupy, Alana Gowena. Nastąpiła też zmiana na stanowisku basisty - miejsce Neila Murraya, który odszedł do Whitesnake, zajął John Greaves, znany przede wszystkim z Henry Cow. Wyszło zdecydowanie na dobre, gdyż jego sposób gry i muzyczne doświadczenia zdecydowanie bardziej pasowały do tego zespołu. W sesji nagraniowej - odbywającej się w lipcu 1968 roku w Ridge Farm Studio - wzięli udział też liczni goście, w tym rozbudowana sekcja dęta, składająca się ze stałego współpracownika kanterberyjskich grup Jimmy'ego Hastingsa na klarnetach i flecie, trębacza Phila Mintona, puzonisty Paula Niemana i oboisty Keitha Thompsona, ponadto wystąpiła tu ówczesna basistka Henry Cow, Georgie Born - tutaj grająca na wiolonczeli - oraz inny muzyk związany niegdyś z tą grupą, Peter Blegvad, a także perkusjonalista Selwyn Baptiste i basista Rick Biddulph (zastępuje Greavesa we fragmencie "Dreams Wide Awake").

Głównym kompozytorem materiału jest Dave Stewart (dwie części "The Bryden Two-Step (For Amphibians)", "The Collapso"), jednak po jednym utworze dostarczyli także John Greaves ("Squarer for Maud"), Phil Miller ("Dreams Wide Awake") i Pip Pyle ("Binoculars"; perkusista jest podpisany także pod "Phlâkatön", ale to tylko kilkusekundowy wygłup a capella). Dzięki temu repertuar jest bardziej różnorodny. Utwory Stewarta to bezpośrednia kontynuacja debiutu - jazzrockowego grania z brzmieniami klawiszowymi nieznacznie dominującymi nad pozostałymi instrumentami. Greaves kieruje zespół w odrobinę bardziej avant-progowe rejony i dodaje dość wyraźną inspirację Mahavishnu Orchestra. W utworze Millera jest najwięcej elementów kojarzących się ze zwyczajnym rockiem. Natomiast u Pyle'a jest najwięcej kanterberyjskiego humoru.

Pod względem brzmieniowym jest bardziej zadziornie, niż na eponimicznym debiucie - w czym zasługa masywnych partii Greavesa i ostrzej pogrywającego Millera - jednak całość zachowuje typowy dla sceny Canterbury klimat i luz. Utwory są zwykle rozbudowane, wielowątkowe, pełne dynamicznych zmian i fantastycznych popisów muzyków. Czterej instrumentaliści z podstawowego składu doskonale ze sobą współpracują, co w przypadku takiej muzyki - w znacznym stopniu improwizowanej -  jest niezwykle istotne. Ale trudno wyobrazić sobie ten album bez udziału gości. Szczególnie istotną rolę odgrywają Jimmy Hastings (m.in. piękne solo na flecie w "Binoculars") i Georgie Born (najlepszy popis dająca w "Squarer for Maud"). Nie można nie wspomnieć o partiach  Selwyna Baptiste'a na steel drum, dodających w "The Collapso" egzotycznego klimatu. Mniej udanym elementem są partie wokalne - deklamacja Blegvada w "Squarer for Maud" i śpiew Greavesa w "Binoculars". Szkoda, że album nie jest w całości instrumentalny.

"Of Queues and Cures" to ostatnie wielkie dzieło ze sceny Canterbury i jeden z ostatnich udanych albumów, jakie wydała na świat. Muzycy pomysłowo czerpią tutaj ze swoich wcześniejszych dokonań i doświadczeń, dzięki czemu proponują bardzo dojrzałą i porywającą muzykę.

Ocena: 9/10

---

National Health - "Of Queues and Cures" (1978)

1. The Bryden Two-Step (For Amphibians) (Part 1); 2. The Collapso; 3. Squarer for Maud; 4. Dreams Wide Awake; 5. Binoculars; 6. Phlâkatön; 7. The Bryden Two-Step (For Amphibians) (Part 2)

Skład: Dave Stewart - instr. klawiszowe; Phil Miller - gitara; John Greaves - gitara basowa pianino (3), wokal (5); Pip Pyle - perkusja i instr. perkusyjne
Gościnnie: Georgie Born - wiolonczela (1,3,5,7); Phil Minton - trąbka (1,5,7); Paul Nieman - puzon (1,5,7); Selwyn Baptiste - instr. perkusyjne (2); Jimmy Hastings - klarnet basowy (3), klarnet (5), flet (5); Keith Thompson - obój (3,5); Peter Blegvad - głos (3); Rick Biddulph - gitara basowa (4)
Producent: Mike Dunne

---