[Recenzja] Xhol Caravan - "Electrip" (1969)

Historia tej niemieckiej grupy sięga 1967 roku. W oryginalnym składzie znaleźli się saksofoniści Tim Belbe i Hansi Fischer, basista Klaus Briest, oraz trzech Amerykanów: perkusista Gilbert "Skip" van Wyk, a także wokaliści James Rhodes i Ronnie Swinson. Wkrótce dołączył do nich gitarzysta Werner Funk. Początkowo występowali pod nazwą Soul Caravan. Pod tym szyldem ukazał się debiutancki album "Get in High", wypełniony przeciętną i zupełnie nieoryginalną muzyką w stylistyce psychodelicznego soulu. Wkrótce jednak ze składu odeszli obaj wokaliści i gitarzysta, a pozostali muzycy, wsparci przez klawiszowca Öckiego Breverta, zmienili nazwę na Xhol Caravan (później skróconą do Xhol, aby uniknąć pomyłek z brytyjskim Caravan) i podążyli w zupełnie inne, bardziej ambitne i eksperymentalne rejony. Opublikowany w 1969 roku album "Electrip" to jedno z najwcześniejszych krautrockowych wydawnictw.

Oczywiście, w tamtym czasie nikt jeszcze nie nazywał takiej muzyki krautrockiem. Xhol Caravan byli jednymi z pionierów stylu, prawdziwą awangardą. Muzycy w bardzo twórczy sposób czerpią tutaj z anglosaskiej psychodelii (tej rockowej, nie soulowej) i free jazzu, tworząc coś zupełnie nowego i oryginalnego. Album składa się z czterech narkotycznych jamów, zbudowanych z wyrazistej gry sekcji rytmicznej, psychodelicznych brzmień elektrycznych klawiszy, oraz jazzowych solówek saksofonów i fletu. Największe wrażenie robi siedemnastominutowy "Raise Up High", w którym pojawia się nawet zadziorna partia wokalna van Wyka, nadająca nieco hardrockowego charakteru, a także intrygująca część instrumentalna, momentami bliska freejazzowej improwizacji. Uwagę przyciągają także transowe "Pop Games" i "All Green", kojarzące się nieco z późniejszą twórczością Soft Machine (z albumów "Fourth" i "Fifth"). Z kolei w dynamicznym "Electric Fun Fair" i finałowej miniaturce "Walla Mashalla" muzycy pokazują, że nie brakuje im także poczucia humoru.

"Electrip" to bardzo udany album, wychodzący poza ciasne ramy konkretnych stylów i gatunków. Z pewnością przypadnie do gustu wszystkim słuchaczom otwartym na muzykę mniej konwencjonalną, łamiącą międzygatunkowe granice.

Ocena: 8/10

---

Xhol Caravan - "Electrip" (1969)

1. Electric Fun Fair; 2. Pop Games; 3. All Green; 4. Raise Up High; 5. Walla Mashalla

Skład: Hansi Fischer - saksofon, flet, elektronika; Tim Belbe - saksofon sopranowy, saksofon altowy, flet; Öcki Brevert - instr. klawiszowe, tuba, efekty; Klaus Briest - gitara basowa; Skip van Wyk - perkusja i instr. klawiszowe, wokal
Gościnnie: Peter Meisel - efekty
Producent: Xhol Caravan

---