[Recenzja] Soft Machine - "The Peel Sessions" (1990)



Działalność Soft Machine definitywnie zakończyła się w 1978 roku. Wydany trzy lata później pod nazwą zespołu "Land of Cockayne" jest w rzeczywistości solowym albumem Karla Jenkinsa, stylistycznie odległym nawet od "Softs" i "Alive and Well". Z kolei tegoroczny "Hidden Details" został nagrany przez muzyków późniejszych składów (Johna Marshalla, Roya Babbingtona i Johna Etheridge'a, z pomocą Theo Travisa) i jest zwykłym żerowaniem na sentymencie fanów, niezbyt udanym pod względem artystycznym. Warto natomiast zwrócić uwagę na liczne wydawnictwa koncertowe, dokumentujące działalność zespołu z okresu jego rzeczywistej aktywności. Zwłaszcza, że doskonale uzupełniają one podstawową dyskografię, pokazując jak błyskawicznie rozwijała się muzyka zespołu pomiędzy poszczególnymi albumami. Czasem nawet pokazując wcześniej nieznane oblicza Soft Machine.

Jednym z pierwszych archiwalnych wydawnictw (poprzedzonym przez nie do końca satysfakcjonujący "Live at the Proms 1970" z 1988 roku) jest dwupłytowy zestaw "The Peel Sessions", oryginalnie wydany w 1990 roku. To po prostu zbiór wszystkich nagrań, zarejestrowanych przez zespół w studiach BBC, na potrzeby audycji Johna Peela. W sumie zespół odbył sześć takich sesji, z których większość odbyła się pomiędzy czerwcem 1969, a czerwcem 1971 roku. A więc w najsłynniejszym składzie, z albumów "Third" i "Fourth", obejmującym Roberta Wyatta, Mike'a Rattledge'a, Hugh Hoppera i Eltona Deana. Jedynie ostatnia sesja, z listopada 1971 roku, odbyła się już z następcą Wyatta, Philem Howardem.

Szczególnie interesujące są sesje z 1969 roku (częściowo wydane już wcześniej na kompilacji "Triple Echo"), podczas których zespół zaprezentował głównie utwory z jeszcze nawet nie nagranego "Third". W czerwcu zespół, wciąż jako trio (gościnnie wsparte przez saksofonistę Briana Hoppera) zaprezentował wczesne wersje "Moon in June", "Facelift" i "Slightly All the Time" (dwa ostatnie znalazły się na jednej ścieżce, opisanej jako "Facelift") - wyraźnie krótsze i bardziej zwarte od albumowych, ale nie mniej interesujące. I przede wszystkim wyraźnie lepsze jest ich brzmienie. W listopadzie zespół pojawił się w studiu w efemerycznym, siedmioosobowym składzie, z rozbudowaną sekcją dętą (Elton Dean, Lyn Dobson, Nick Evans i Mark Charig). "Mousetrap / Noisette / Backwards / Mousetrap Reprise" to wczesna, znacznie krótsza wersja "Slightly All the Time" z "Third", natomiast "Esther's Nose Job" z "Volume Two" został drastycznie i bardzo ciekawie przearanżowany, prawie całkiem pozbawiono go wokalu, który zastąpiono partiami dęciaków, nadając mu bardziej jazzowy charakter i tym samym upodabniając do utworów z "Third".

Kolejna sesja odbyła się w maju 1970 roku (w składzie zredukowanym do kwartetu), a więc w tym samym czasie, gdy nagrywany był "Third". Zespół zaprezentował wówczas fragmenty pochodzących z niego utworów "Slightly All the Time" i "Out-Bloody-Rageous", a także niewydany na żadnym albumie "Eamonn Andrews" - wszystkie trzy zagrane bez przerw, jako piętnastominutowy, porywający jam. Skrócone, ale za to niesamowicie żywiołowe wykonanie "Virtually" to już efekt grudniowej sesji, niedługo po zakończeniu nagrań na album "Fourth", z którego ten utwór pochodzi. W czerwcu następnego roku odbyła się ostatnia sesja dla Peela z udziałem Wyatta. Zespół wykonał niealbumowy utwór "Neo-Caliban Grides" - bardzo swobodny, zdradzający wpływy free jazzu i davisowskiego fusion - a także psychodeliczny "Dedicated to You But You Weren't Listening" z "Volume II", mocno odbiegający od innych utworów z tej kompilacji. Listopadowa sesja, już z udziałem Howarda, to znane z nagranego (częściowo) w tym składzie "Fifth" utwory "Drop" i "As If". Mocny styl gry perkusisty niekoniecznie pasował do gry pozostałych muzyków, co niestety słychać także w tych dwóch nagraniach. To najsłabsze momenty tego wydawnictwa.

"The Peel Sessions" od kilkunastu lat ma znacznie ciekawszą alternatywę: w 2003 roku ukazały się dwie dwupłytowe kompilacje, "BBC Radio: 1967-1971" i "BBC Radio: 1971-1974", zbierające wszystkie radiowe sesje zespołu, nie tylko te emitowane w audycjach Johna Peela. Wydawnictwa te jeszcze lepiej wzbogacają wiedzę o twórczości zespołu i dla fanów są bezcenne. Dlaczego zatem recenzję poświęciłem nie im, a uboższemu "The Peel Sessions"? Ponieważ to mniej obszerne wydawnictwo może być doskonałym wstępem do Soft Machine dla tych słuchaczy, którzy dopiero planują poznać ten zespół. Z jednej strony jest to całkiem dobre podsumowanie najbardziej ambitnego okresu działalności grupy (przypadającego na albumy "Third", "Fourth" i "Fifth"), a z drugiej - wiele utworów zaprezentowano tu w bardziej przystępnych wersjach; choć nie brakuje też bardziej radykalnych momentów, jak "Neo-Caliban Grides", pokazujących z czym przyjdzie się zmierzyć, po zabraniu się za regularne albumy.

Ocena: 8/10



Soft Machine - "The Peel Sessions" (1990)

CD1: 1. Moon in June; 2. Esther's Nose Job; 3. Mousetrap / Noisette / Backwards / Mousetrap Reprise; 4. Slightly All the Time / Out-Bloody-Rageous / Eamonn Andrews
CD2: 1. Facelift; 2. Virtually; 3. Neo-Caliban Grides; 4. Drop; 5. As If; 6. Dedicated to You But You Weren't Listening

Skład: Mike Ratledge - instr. klawiszowe (oprócz CD2:6); Hugh Hopper - gitara basowa; Robert Wyatt - perkusja (oprócz CD2:4,5), wokal (CD1:1,2); Elton Dean - saksofon altowy i saxello (CD1:2-4, CD2:2-5); Lyn Dobson - saksofon sopranowy i tenorowy (CD1:2,3); Nick Evans - puzon (CD1:2,3); Mark Charig - trąbka i kornet (CD1:2,3); Phil Howard - perkusja (CD2:4,5)
Gościnnie: Brian Hopper - saksofon tenorowy i sopranowy (CD2:2)
Producent: John Walters


Soft Machine - "BBC Radio: 1967-1971" (2003)

CD1: 1. Clarence in Wonderland; 2. We Know What You Mean; 3. Certain Kind; 4. Hope for Happiness; 5. Strangest Scene (aka Lullaby Letter); 6. Facelift / Mousetrap / Noisette / Backwards / Mousetrap Reprise; 7. Moon in June; 8. Instant Pussy; 9. Slightly All the Time / Out-Bloody Rageous / Eamonn Andrews
CD2: 1. Virtually; 2. Fletcher's Blemish; 3. Neo-Caliban Grides; 4. Dedicated to You But You Weren't Listening; 5. Eamonn Andrews / All White; 6. Mousetrap / Noisette / Backwards / Mousetrap Reprise / Esther's Nose Job

Skład: Mike Ratledge - instr. klawiszowe (oprócz CD2:4); Hugh Hopper - gitara basowa; Robert Wyatt - wokal i perkusja; Kevin Ayers - wokal, gitara i gitara basowa (CD1:1-5); Elton Dean - saksofon altowy i saxello (CD1:9, CD2:1-3,5,6); Lyn Dobson - saksofon sopranowy i tenorowy (CD2:6); Nick Evans - puzon (CD2:6); Mark Charig - trąbka i kornet (CD2:6)
Gościnnie: Brian Hopper - saksofon tenorowy i sopranowy (CD1:6)
Producent: Bernie Andrews i John Walters


Soft Machine - "BBC Radio: 1971-74" (2003)

CD1: 1. As If; 2. Drop; 3. Welcome to Frillsville; 4. Fanfare / All White / MC / Drop; 5. Stanley Stamp's Gibbon Album; 6. Hazard Profile (Part 1)
CD2: 1. Sinepost; 2. Down the Road; 3. North Point; 4. The Man Who Waved at Trains; 5. Hazard Profile (Parts 1-4)

Skład: Mike Ratledge - instr. klawiszowe; Hugh Hopper - gitara basowa (CD1:1-4); Elton Dean - saksofon altowy i saxello (CD1:1-3); Phil Howard - perkusja (CD1:1-3); Karl Jenkins - saksofony i elektryczne pianino (CD1:4,5, CD2:1-5); John Marshall - perkusja (CD1:4,5, CD2:1-5); Roy Babbington - gitara basowa (CD1:5, CD2:1-5); Alan Holdsworth - gitara (CD2:3-5)
Producent: John Walters i Tom Wilson


Komentarze

  1. Nieza okładka inspirowana sztuką dalekigo wschodu.

    OdpowiedzUsuń
  2. Za wydanie Land Of Cockayne pod nazwą Soft Machine to się należało kilka batów i ucięcie małego palca u lewej stopy...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarze niezwiązane z tematem posta nie będą publikowane. Jeśli jesteś tu nowy, przed zostawieniem komentarza najlepiej zapoznaj się ze stroną FAQ oraz skalą ocen.

Popularne w ostatnim tygodniu:

[Recenzja] Laurie Anderson - "Big Science" (1982)

[Recenzja] Julia Holter - "Something in the Room She Moves" (2024)

[Recenzja] Alice Coltrane - "The Carnegie Hall Concert" (2024)

[Recenzja] Księżyc - "Księżyc" (1996)

[Zapowiedź] Premiery płytowe marzec 2024