[Recenzja] Miles Davis - "In Concert: Live at Philharmonic Hall" (1973)
Zapis koncertu z 29 września 1972 roku w nowojorskiej Philharmonic Hall nie należy do najciekawszych wydawnictw Milesa Davisa. Warto jednak je poznać z kilku powodów. Przede wszystkim, jest to jedyna oficjalna koncertówka Milesa, na której można usłyszeć indyjskich muzyków Khalila Balakrishny i Badala Roya. Ich udział nie jest wielki, ale dodaje klimatu. Po drugie, zawarta tutaj muzyka to wyraźna zapowiedź późniejszego, jazz-funk-rockowego grania znanego z porywających koncertówek "Agharta", "Pangaea" i "Dark Magus". Nawet skład jest dość zbliżony - gitarzysta Reggie Lucas, basista Michael Henderson, oraz perkusiści Al Foster i James Mtume zostali w zespole Davisa na dłużej i brali udział także w nagraniu wspomnianych albumów.
Tym bardziej dziwi poziom "In Concert". Porównując z innymi koncertówkami Davisa z elektrycznego okresu, ten album wydaje się po prostu... nudny. Praktycznie prawie cała pierwsza płyta sprawia wrażenie pozbawionej energii i inwencji, a improwizacje muzyków ciągną się bez pomysłu (zwłaszcza podczas monotonnego wykonania "Honky Tonk"). Jest za to jeden naprawdę niesamowity moment, kiedy słychać wyłącznie indyjskich muzyków, egzotyczne perkusjonalia Mtume'a i trąbkę Milesa. Niestety, trwa on tylko przez kilkadziesiąt sekund i znajduje się na samym końcu płyty. Zdecydowanie ciekawsza jest druga płyta, którą w większości wypełnia porywające wykonanie premierowej kompozycji "Ife" (studyjna wersja została wydana dopiero dwa lata później, na albumie "Big Fun"). Muzycy grają tutaj nie tylko bardziej intensywnie, ale przede wszystkim ciekawiej, z większą swobodą i kreatywnością. Gdyby "In Concert" składał się wyłącznie z tej płyty, pozostawiałby po sobie zdecydowanie lepsze wrażenie.
Jeżeli ktoś chce prześledzić, jak rozwijała się muzyka Milesa Davisa w elektrycznym okresie, to raczej nie powinien pomijać tego albumu. Jeśli jednak kogoś interesują tylko najlepsze wydawnictwa z tego etapu kariery trębacza - "In Concert" jest jednym z nielicznych, które można sobie darować.
Tym bardziej dziwi poziom "In Concert". Porównując z innymi koncertówkami Davisa z elektrycznego okresu, ten album wydaje się po prostu... nudny. Praktycznie prawie cała pierwsza płyta sprawia wrażenie pozbawionej energii i inwencji, a improwizacje muzyków ciągną się bez pomysłu (zwłaszcza podczas monotonnego wykonania "Honky Tonk"). Jest za to jeden naprawdę niesamowity moment, kiedy słychać wyłącznie indyjskich muzyków, egzotyczne perkusjonalia Mtume'a i trąbkę Milesa. Niestety, trwa on tylko przez kilkadziesiąt sekund i znajduje się na samym końcu płyty. Zdecydowanie ciekawsza jest druga płyta, którą w większości wypełnia porywające wykonanie premierowej kompozycji "Ife" (studyjna wersja została wydana dopiero dwa lata później, na albumie "Big Fun"). Muzycy grają tutaj nie tylko bardziej intensywnie, ale przede wszystkim ciekawiej, z większą swobodą i kreatywnością. Gdyby "In Concert" składał się wyłącznie z tej płyty, pozostawiałby po sobie zdecydowanie lepsze wrażenie.
Jeżeli ktoś chce prześledzić, jak rozwijała się muzyka Milesa Davisa w elektrycznym okresie, to raczej nie powinien pomijać tego albumu. Jeśli jednak kogoś interesują tylko najlepsze wydawnictwa z tego etapu kariery trębacza - "In Concert" jest jednym z nielicznych, które można sobie darować.
Ocena: 7/10
Miles Davis - "In Concert: Live at Philharmonic Hall" (1973)
LP1 ("Foot Fooler"): 1. Part 1 (Rated X / Honky Tonk); 2. Part 2 (Theme from Jack Johnson / Black Satin / The Theme)
LP2 ("Slickaphonics"): 1. Part 1 (Ife); 2. Part 2 (Ife / Right Off / The Theme)
Skład: Miles Davis - trąbka; Carlos Garnett - saksofon; Cedric Lawson - instr. klawiszowe; Reggie Lucas - gitara; Khalil Balakrishna - sitar; Michael Henderson - gitara basowa; Al Foster - perkusja; Badal Roy - tabla; James Mtume - instr. perkusyjne
Producent: Teo Macero
Miles Davis - "In Concert: Live at Philharmonic Hall" (1973)
LP1 ("Foot Fooler"): 1. Part 1 (Rated X / Honky Tonk); 2. Part 2 (Theme from Jack Johnson / Black Satin / The Theme)
LP2 ("Slickaphonics"): 1. Part 1 (Ife); 2. Part 2 (Ife / Right Off / The Theme)
Skład: Miles Davis - trąbka; Carlos Garnett - saksofon; Cedric Lawson - instr. klawiszowe; Reggie Lucas - gitara; Khalil Balakrishna - sitar; Michael Henderson - gitara basowa; Al Foster - perkusja; Badal Roy - tabla; James Mtume - instr. perkusyjne
Producent: Teo Macero
Komentarze
Prześlij komentarz
Komentarze niezwiązane z tematem posta nie będą publikowane. Jeśli jesteś tu nowy, przed zostawieniem komentarza najlepiej zapoznaj się ze stroną FAQ oraz skalą ocen.